dinsdag 31 maart 2009

nieuwe foto's

"Mutti" winkel met Zulu schild
ja, dat is een koeiekop. ja, dat kun je eten. Ja, hij werd ter plekke geslacht. Was wel een tikje een smeerboel

Mensen van de Shembe kerk

Een huis in Imbali, die ganzen zijn er niet voor de lol





Ze vroeg mij om erbij te zetten: "poor woman". Kan goed koken! Een dorp bij Albert Falls in de buurt.








woensdag 25 maart 2009

over HIV, kip, en armoede


Het is alweer een hele tijd geleden dat ik voor het laatst een serieus blogbericht geschreven heb. Tijd voor een update. Mijn werk in Ujamaa is nu daadwerkelijk begonnen. Op het moment is mijn 'vaste' baan het doorwerken van een onderzoek van een moslimgeleerde naar HIV in de islam, maar tussendoor ben ik veel meer bezig met andere dingen. Die 'andere' dingen zijn vooral het bezoeken van gemeenschappen rond Pietermaritzburg, interviews doen en bijwonen van allerlei bijeenkomsten. France ken ik inmiddels het best, daar ben ik bij mensen in huis geweest om interviews te doen. Ieder van die mensen was HIV positief of had al aids, natuurlijk zijn veel meer mensen in France seropositief, het ligt tussen de zestig en zeventig procent, maar dit zijn mensen die in hulpgroepen zitten. De omstandigheden van de bewoners verschillen, maar je weet dat mensen arm zijn als je een huis binnenloopt en denkt: "he, dit zijn meer bemiddelden, er zijn meubels." Het is niet ongewoon in deze wijk dat kinderen om de beurt eten. De ene dag het ene kind, de andere dag de andere. Er is een 'creche' waar kinderen overdag blijven als ze niet naar school gaan. Een heel aantal van die kinderen is positief. Veel van hun ouders liggen door hun ziekte de hele dag op bed.
Een situatie was bijzonder slecht. Samen met Xolane, een medewerker van Ujamaa die in de wijk woont, bezocht ik een vrouw die op het eerste gezicht het aardig voor elkaar had, maar had Xolane me gewaarschuwd. Er was een 'tuin' om haar 'huis' met mais en een bananenboom. Maar bij het binnenkomen moest ik mijn best doen niet te diep in te ademen. er stond alleen een bijzonder vuil bed en er lagen kleren in de hoek, er was geen kast of andersoortige meubels. Er liep een kind rond die niet helemaal in orde was. Gelukkig deden we het interview buiten, zittend op jerrycans, er was maar een 'stoel' die bestond uit een restant van een ijzeren frame en een doorgezakte zitting. De vrouw had inmiddels aids en ze had TBC, wat een 'gebruikelijke' combinatie is, al is het mogelijk dat zij geneest van TB. Het punt alleen is dat zij regelmatig de ARV's niet krijgt en de sociale hulp voor haar kind is stopgezet toen het kind niet kon slagen voor school en de psycholoog een brief schreef naar de overheid voor hulp. Dit stinkt natuurlijk naar corruptie, maar zij kan er niets aan doen, ze kent niemand in de overheid. De katholieke kerk helpt haar goed, de leiders van de kerk weten zelfs haar status, maar het ziet er niet goed voor haar uit.
Ondertussen leef ik zelf ook gewoon door op de LTI. Ik eet sinds een paar weken niet meer van de keuken. Dit was vooral omdat zij simpelweg te ongezond kookte. Rijst met bonen is ongeveer even gezond als friet met hamburger van dat bedrijf met die gele m. Ik eet nu samen met drie Venda's, dat is een stam uit het noorden van het land, uit Limpopo. Dat betekent Papha, een soort maispap, met kip, zij het anders gemaakt, pompoenenbladeren, kipingewanden of kippepoten. (ja veel en alles van de kip) Regelmatig voeg ik iets toe van wat ik zelf kan koken wat bijzondere reacties kan ontlokken. Bovendien leer ik een andere manier van koken die ik bij terugkomst graag wil laten zien, mits er kipingewanden te vinden zijn.
Naast dit alles neem ik een boek door met de titel Conversational Zulu for beginners. Het is bijzonder frustrerend dat ik de taal niet spreek. Een tip voor mensen die eraan denken om een tijd naar Afrika te gaan: leer in ieder geval de basis van de lokale taal. Zeker bij de interviews, maar eigenlijk overal, is het erg lastig en mis je veel als je de taal niet spreekt.
Oer taal sprutsen: in tiid lyn kryg ik in Nederlander fan KerkInActie op besite, dy't witte woe hoe't Ujamaa wurke. In beste frou, (ik kin de dakjes net dwaan) mar by har wie in man, Ate, dy't Frysk spruts. Doe kaam ik er efter dat ik it Nederlansk eins net sa bot miste, mar it Frysk al. Ik hie der net op rekkene dat it sa'n yndruk meitsje soe.
Nu, ik heb natuurlijk veel meer te melden, maar ik moet nu weg, naar Ladysmith, waar Ujamaa een project te lopen heeft die Zionist dominee's moet overtuigen om zo nu en dan toch maar eens over armoede, en andere zinvolle onderwerpen, te praten. (kijk maar op wiki wat voor kerk dat is)
ik groet u allen

dinsdag 17 maart 2009

Friesch Dagblad

In voorbereiding voor de komende blog hier een link naar een artikeltje in het FD, voor de zielepoten buiten Friesland en anderen die het Friesch Dagblad niet lezen:
http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=43755

dinsdag 3 maart 2009












een paar losse foto's van de cultural day.