Friesch dagblad

http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=46088

het laatste artikel denkelijk

tja, een nieuwtje

beste mensen

een heel aantal hebben het al gehoord, maar veel anderen nog niet. Voor iedereen nu: ja, ik heb een vriendin. Haar naam is Thandiwe Soko en ze komt uit Malawi. Ze is Ngoni, spreekt Chichewa en Tumbuka (wat ik vanzelf nu ook moet gaan leren). Thandi studeert Theology and development en schrijft over black theology.

Meer vragen zal ik later beantwoorden, maar dit zijn de foto's. en ik probeer een filmpje. foto's van mijn reis zullen later komen (beloofd)

edit: bijna vergeten: Thandi is een behoorlijk actieve blogger. (een emerging churcher in Afrika?)
dit is de link: http://buckaroothandi.blogspot.com/ )

weer terug in PMB

Goed, ik ben dus weer terug. Het was een hele reis. Ik heb heel Zuid Afrika afgereist, van Stellenbosch, waar een conferentie werd gehouden, tot aan het noorden van Limpopo, zo'n 150 km van de grens met Zimbabwe. De reislijst staat in mijn vorig blogbericht en er is teveel gebeurd om alles te noemen. maar toch een paar punten

- De laatste plek waar ik bleef was Venda, een ex-thuisland en nu onderdeel van Limpopo. (zie de kaart) De cultuur daar is compleet anders en de flora/fauna ook. Weer werd het duidelijk dat Zuid Afrika een land is met heel veel gezichten en verhalen. een voorbeeld: als een vrouw mij groette (of jonge kinderen) gebeurde het wel eens dat men op de knieen ging en gezicht naar de vloer en de handen op elkaar. "Aa" waarop ik hoorde te reageren met "Nda". Overigens heb ik de vruchten van de Baobab gegeten. Omdat Avhashoni (vh is b in sevenda) een half uur van Kruger Park woonde heb ik het genoegen gehad om daar ook te kunnen kijken (enigzins onverwacht) tof! Leuk detail: als je geen Zuid Afrikaan bent betaal je R140, een Zuid Afrikaan betaalt R35. Avhashoni werd zo kwaad dat ze het maar zo lieten. Ander detail: de aanwezigheid van blanken in dat gebied is zo ongewoon dat kinderen (zo rond 2 jaar) gingen huilen als ze me zagen, zo onaardig ben ik toch ook weer niet dacht ik...

- Zwasiland is klein en bijna volledig omringt door Zuid Afrika. In ZA heerst het idee dat Zwasiland een zwaar onderontwikkeld land is met heel veel armoede. Tsja, onderontwikkeld: het is meer een platteland zoals Zululand, maar het land is in ieder geval niet in handen van een paar blanke boeren. Het wordt grotendeels beheerd door de Chiefs en de meeste mensen leven van 'subsistence farming' oftewel: men verbouwd wat men eet en wat overblijft kan worden verkocht. eigengemaakte maismeel, eigen kippen, eigen thee (jawel) en natuurlijk eigen advocado's die veel groter zijn dan in Nederland. Op een goede ochtend kun je wakker worden met 'pokpokpokpok pok glup' het geluid van een kip die zijn einde benadert heeft. criminaliteit is veel lager dan in ZA: je kunt er zelfs liften, en er zijn geen 'slums'. Soms is het verwarrend: een township daar is een suburb. Het laatste positieve punt: het land is niet zo geobsedeerd met ras.

- Stellenbosch is waarschijnlijk de meest rasgeobsedeerde stad van ZA ik bedoel dus ongelooflijk racistisch. Niet alleen hebben zwarten alleen de lager en laagst betaalde banen maar ook de universiteit is niet best. Het is gewoon te zot om in een studentencomplex te slapen waar, te zien aan de foto's alleen blanken wonen, en dat is echt geen toeval. De eerste twee jaar wordt er onderwezen in Afrikaans, waardoor alleen 'coloureds' en blanken daar kunnen studeren. De officiele rhetoriek is vanzelf dat Afrikaans van Zuid Afrika komt en dat toegeven aan Engels hetzelfde is als toegeven aan de imperialisten. tsja, de boerenoorlog was in de negentiende eeuw, maar sommigen vechten nog steeds door. Bovendien is de redenering bijzonder doorzichtig.
maar behalve de plek was het een erg interessante conferentie waar vanalles rondliep, zowel toekomstige als vroegere docenten van mij (C. Bakker, Kofferman) als een zekere theoloog die vooral op Themelios populair is, en eens gesproken heeft, hij nam niet het woord op de conferentie overigens. (gok maar eens) Het was voor toch wel tof om weer eens accademische theologie te horen (in plaats van te lezen over globalisering) die stukken relevanter was dan de meeste theologie die ik in Utrecht geleerd heb. De meeste punten gaan wat mij betreft naar Ackerman en haar stuk over consumptie cultuur.

- Soweto was erg groot en voor een township erg goed ontwikkeld, zelfs met grote winkelcentra waar ze erg trots op zijn. Natuurlijk is dit township verreweg de beroemdste, vooral vanwege de geschiedenis. Daar heb ik het een en ander van meegepikt, ik was er namelijk op 16 juni, de verjaardag van de Soweto rising. Er was een mars georganiseerd vanaf de Morrisson High School tot aan het Hector Pieterson monument (kijk maar op wikipedia wat er precies gebeurde) Wist ik veel dat vooral de anarchisten dit op touw hadden gezet? Zelfs een paar uit Europa... (ik plaats foto's) In Soweto had ik de meeste pech wat de families betreft. Mensen nodigden me uit om te komen over heel Zuid Afrika en dan weet je natuurlijk niet waarin je terecht komt. Een overdominante moeder die zoonlief van 27 verbied na zevenen de deur uit te gaan, en hem beschuldigt van zo ongeveer alles (slecht met geld omgaan, controleert of hij drinkt etc.) is toch wel wat te gek dacht ik zo (als het normale gang van zaken was in Soweto was het anders, maar dat is het niet) Vooral naar is het als je erin betrokken wordt. Toch ontdekten we dat diezelfde moeder had meegelopen in de protestmars en dat zij staat op een wereldberoemde foto.

- Sharpeville was koud koud koud. met alle kleren aan en een jas en een deken was het nog steeds niet echt warm. Maar toffe mensen zijn het zeker. Ik leerde daar dat rastafari's nog steeds bestaan en dat in een oude township als deze veel kunstenaars wonen. Zowel muzikaal als beeldend, zie de foto's die komen. Het is vooral de spirit van deze township die ik aantrekkelijk vond. Al sinds 1984 wordt er geen huur meer betaald voor de huizen, waarom zouden ze? Ze hadden niet om deze plek gevraagd, de huizen zijn klein en alles wat er in en om Sharpeville is komt van de mensen zelf. In '84 was er een erg arrogante bestuurder die de huur met 110% verhoogde. Toen hij zo stom was om met een pistool op mensen te schieten zetten ze hem op een auto, goten er benzine overheen en staken ze de hele zaak in de fik. Nog steeds is het de meest gehate man in Sharpeville, bij begravenissen van oude bewoners is het de gewoonte om op zijn graf te stampen. Het geweld was hoog in die tijd, maar de solidariteit was opmerkelijk, en die is er nog steeds.
Maar toch: modderwegen, afgetrapte winkeltjes, stokoude huizen... het is me wat.

oh ik vergat nog wat: voor de familie van bikers en de bikers onder jullie: in Sharpeville is een heus bikerscafe te vinden. Een goeie! Zwarte bikers hebben wat problemen die blanken niet hebben, maar ik kan toch uit ervaring zeggen dat het aardige mensen zijn, met mooie machines. De eigenaar was een liefhebber van roxette, Bryan Adams en U2, wat eigenlijk maar heel weinig voorkomt in ZA. hij speelde ook goed gitaar. Aanrader!

Nu, dat waren in omgekeerde volgorde de plaatsen waar ik geweest ben. Foto's volgen.

Ps: dat Michael Jackson dood is stond met grote letters in het nieuws, maar de meeste mensen die ik sprak vonden dat hij knettergek was. Vooral de huidskleur was een issue (niet verwonderlijk) maar ook het pillengebruik enzo. Een vrouw die kranten verkocht in een winkel kwam met de beste analyse: hij was rijker dan goed voor hem was. Ikzelf zeg: kijk goed: the american dream....

Op reis

Ik houd het kort: moet wel, ik schrijf vanuit een internetcafe in Vereeniging (Sharpeville) een naam die jullie misschien wel eens gehoord hebben, maar anders:
http://en.wikipedia.org/wiki/Sharpeville
Hoe dan ook: afgelopen zondag vertrok ik enigzins hals over kop naar Gauteng, de provincie van Johannesburg, Soweto enzovoort. Ik blijf bij mensen in de gezinnen die ik heb leren kennen in Pietermaritzburg, via de Lutheran Theological Institute of via Ujamaa. Nu in Sharpeville, straks in Soweto. Op de negentiende ga ik terug naar PMB. De 21e ga ik met Ujamaa naar een conferentie in Stellenbosch. de 26e ga ik weer terug. Vanuit PMB ga ik naar Zwasiland, en de 9e ga ik vanuit daar naar Venda, in Limpopo.
dus

een hele reis. Op deze manier hoop ik meer te leren van de geschiedenis en het normale leven van Zuid Afrikanen. Van Soweto tot Stellenbosch tot Venda is een gigantische afstand en ook een heel verschillend leven.

De afgelopen weken heb ik veel met Ujamaa gewerkt. bij werkelozen, mensen die HIV positief zijn enzovoort. Het valt me op dat rijkere Zuid Afrikanen vaak echt niet weten hoe arm de mensen zijn en hoe dat komt. Berichten van uitbuiting bereiken hen eenvoudigweg niet. Ik hoop later meer te vertellen wat ik met ujamaa gedaan heb de laatste tijd ik heb er veel geleerd de laatste paar weken, maar heb nu geen tijd meer (internetcafe)

Friesch Dagblad

effe kort: dit stond in het Friesch Dagblad, voor hen die dat niet lezen
http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=44805

Solidarity for ever!

Beste mensen,

Mijn laatste blog ging in zijn geheel over politiek en daarna kwam een fotoverslag van mijn paasweek. Nu is het alweer een 2 weken in mei. Tijd voor een echte blog.
Want er is veel gebeurd, met name in deze maand, de maand van de arbeid. En dat heb ik geweten. 1 mei is hier daadwerkelijk een feest van de 'comrades'. Ik heb die dag in twee delen 'gevierd'. 'Sochtends ging ik met Skumbuzo naar een groep 'drunkards', tenminste, dat was de naam die Minnehle aan de mensen gaf die zij had 'gevonden'. De groep woont in Ashburton, een rijke buitenstad van Pietermaritzburg, rijk betekent meestal ook: meerendeel blank. Deze mensen hebben 'wat' grotere huizen dan een gemiddelde Zuid Afrikaan, en ze hebben ook een 'redelijke' tuin, ongeveer de grote van een halve Township. Deze tuinen moeten worden bijgehouden, en nu komen we uit bij onze 'drunkards'. De 'garden boys' zijn doorgaans armere Zuid Afrikanen en werkeloos. Ze krijgen een baan voor 5 dagen in de week. In die tijd blijven ze op het terrein wonen, ze mogen geen bezoek ontvangen. De grap is dat ze toch de huur moeten betalen voor hun verblijf waardoor ze ook op zaterdag en zondag moeten werken, wederom: geisoleerd van familie en vrienden. Niet heel verwonderlijk dat ze het grootste deel van de dag dronken zijn. De enige mensen die ze verder kennen zijn lotgenoten. Met Ujamaa beginnen we de groep te organiseren, geven hen een platform, en gaan we op termijn kijken wat een uitvoerbare actie is.
Diezelfde dag ging ik naar Imbali (oudste township van PMB) waar de COSATU (de vakbond) rally voor de 1 mei viering gehouden werd. Deze vakbond is een onderdeel van de ANC alliance. Soms is het toch wel al te duidelijk dat een vakbond niet te dicht bij een partij zou moeten zitten. Het was een lange viering dat Zuma president was, en dat is wel jammer. Achterin zaten de mensen om wie het zou moeten gaan terwijl op het podium de een na de andere spreker naar voren kwam. Viva ANC viva! Viva SACP viva! Amandla! Awethu!
Ach, het was wel leuk allemaal, maar het had wel beter gekund. Skumbuzo, die wel blij is met Zuma, vond het ook een beetje een treurige bussiness en gromde dat hij een aantal 'comrades' zou bellen.
Constructiever is een initiatief van Ujamaa (oke, ik maak nu een beetje reclame) van de "Worker Sunday Campaign" Dit jaar wordt het weer opgestart, maar de wortels liggen in de jaren zeventig. "When the church was still prophetic" zoals mensen hier het noemen. Er werden kerkdiensten samen met de 'working class' gehouden, de preek en litturgie stonden helemaal in teken van de 'struggles' van de working class. De kerk als gemeenschap verklaarde zich solidair met de strijd tegen apartheid en de andere dagelijkse problemen van de working class. Nu probeert de Ujamaa het weer op te pakken, met een zeker succes. Het gaat nu om solidariteit met de werkelozen. In diverse kerken zijn er diensten gehouden en de komende drie jaar hopen we het verder uit te bouwen. Een dergelijk project is m.i. helemaal geen gek idee om in Nederland ook te beginnen. Er is nu stijgende werkeloosheid omdat een aantal grote bedrijven mensen heeft 'moeten' ontslaan, en niet zo lang geleden leidde dat in Nederland tot een aanslag op onze koningin.
Op de poster van het project staan een aantal mensen te wachten op werk, net als de 'dagloners' waar je over kunt lezen in de bijbel (Mattheus 20) Wat ook de leidende tekst is voor de campagne.
Toen hij tegen het elfde uur van de dag nog eens op weg ging, trof hij een groepje dat er nog steeds stond. Hij vroeg hun: “Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?” 7 “Niemand wilde ons in dienst nemen,” antwoordden ze. Hij zei hun: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard.”
De mensen die op de poster staan heb ik ook mogen ontmoeten in een workshop. Ongeveer de helft van de mensen komen uit Zimbabwe en ze zijn op allerlei manieren het land binnen gekomen. Soms eten ze een paar dagen niet en slapen in garages en dergelijk. Deze werkelozen zijn erg kwetsbaar voor allerlei manieren van uitbuiting, er wordt hen dan R500 beloofd terwijl ze 300 krijgen, dat soort geintjes. Er is geen werk en om een zaakje te beginnen heb je een startkapitaal nodig. Het doel van de workshop is mensen te organiseren, 'empowerment' en op termijn op de een of andere manier met een project te komen. Maar het is al heel wat dat deze mensen georganiseerd zijn, toen we de auto parkeerden werd er aan alle kanten geroepen. "You can take me!" Mensen waren er zo op gericht dat zij Zelf mee konden. Net alsof we hen in dienst namen voor een dag. Dergelijk groepen zouden geen gek idee voor Nederland zijn.
Het afgelopen weekend was een trainingsweekend voor Ujamaa medewerkers en de afgelopen week was een trainingsweek van Ujamaa voor anderen. Beide zaken waren erg tof en erg vermoeiend. Een man uit Palestina gaf een presentatie, en later een lezing over de situatie in de Westbank, muur(1, groot), checkpoints (600 in de Westbank) en de hele rimram. Hij sprak consequent over de 'apartheid' in zijn land, wat veel indruk maakte op de deelnemers, inclusief mezelf.
Dit weekend ga ik weer naar Johannesburg, om een tragische reden. De zoon van een gezin waar ik een weekend heb doorgebracht en contact mee heb gehouden is omgekomen door een steekpartij. Hemzelf heb ik niet ontmoet, maar zijn zus en moeder wel.
Overigens: voor de mensen die haar kennen: plotseling spreek ik zo nu en dan weer eens Nederlands. Henriette Nieuwenhuis is aangekomen, en ze had oldtimer drop mee.

Fotoverslag paasweek

Dansende vrouwen in een ceremonie van een meisje die vrouw werd, op haar eenentwintigste. De hele omgeving is erbij betrokken. De meid in kwestie loopt met haar vriendin naar de mannen en plant een speer voor hen. Die speer moet worden teruggebracht en er moet geld in haar haar worden gedaan.

nog meer dansende vrouwen. Dit keer inclusief de dame in kwestie, rechts in beeld.

Weer eentje van de ceremonie. Zoals ik het al omschreef het deel van geld in de haren. Alle manen waren gewapend. Doodnormaal in deze omgeving.

Zo wilde ze op de foto. Natuurlijk zijn dit niet haar wapens. Maar zoals ik al zei, er zijn massa's speren, vechtstokken en dergelijk te vinden in Zululand. Op dit feest werden ze ook gebruikt, een persoon werd afgevoerd. vechtpartijen bij feesten zijn doodnormaal.

Spectaculair he?

Hier bracht ik dus een week door, deze familie heeft meerdere huizen, en dit zijn er twee van. Andere ronde huizen die ze hadden zijn opgebrand toen de hele vallei brandde, dat komt wel vaker voor.

Dit is de binnenkant van de roundavel, het ronde huis. Dit is de zus moeder en neefje van Ndumiso, degene die me uitnodigde naar zijn familie.
Goeiemorgen: dit is paasmorgen rond 6:00. In Zuid Afrika wordt dan een 'magdalene service' gehouden op een kerkhof. ( http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Mar+16%2C1-8&id18=1&pos=0&l=nl&set=10 )voor de minder bijbelkennende mensen onder jullie.

Empangeni. Fabrieken, township. Ik bracht daar een dag door, slapen met 4 mensen in een kamer van 6 vierkante meter. s'avonds kon ik de deur niet uit. Maar best een plezierige dag met een 'braai' oftewel: barbecue. Na Empangeni terug naar Pietermaritzburg.

Een project van een militair die nu terug is in zijn geboorteplaats, om de jongeren van de omgeving bijelkaar te brengen, en natuurlijk om de traditie te laten voortleven.

Een zionist kerk, het begin van de dienst. Een van de Afrikaanse kerken in Zuid Afrika, en de grootste. (10% van de bevolking is lid van deze kerk) altijd herkenbaar aan de kleding.

Oke, de laatste beelden van de ceremonie. Bedenk wel even mensen: dit is niet alledaags. Het is niet dat ik vanuit mijn kantoortje dit soort dingen zie. Dit is 'rural area', maar voor veel Zuid Afrikanen de normale levensstijl. een gevaar merk ik bij mijn blog dat ik alleen dit soort opvallende dingen noem, die wel exotisch zijn om naar te kijken. ik zal dat proberen te beperken in mijn volgende blog.

Politiek in Zuid Afrika

Nou mensen, tijd voor een update. Een verhaal kun je lezen als je deze link volgt:
http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=44303

met name het tweede deel, ik kan natuurlijk het hele verhaal hier ook doen, maar ik ben lui, dus lees het verhaal in het FD maar, al is het gedeeltelijk een herhaling van de vorige blog. Het gaat over mijn tijd in Zululand. Een week zonder electriciteit en water en het was geweldig. Foto's volgen vandaag nog, als alles meezit.

De afgelopen weken zijn in verhouding iets minder enerverend geweest, maar in het nieuws kwam Zuid Afrika best vaak naar voren. Iets met verkiezingen, en diverse mensen hebben me gevraagd daar iets over te zeggen. Ik was gestationeerd als een observer bij een 'voting station'. Ik heb een hele dag vanalles langs zien komen. Bovendien werd er afgelopen week uitgebreid gesproken en gedebatteerd. Het beeld dat ik in Nederland kreeg van mensen die ANC en Zuma steunden was OF mensen waren nu zo wanhopig door al de problemen in het land dat ze voor iedereen gaan die wat lijkt (http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=44299) Of Zuma is 'gewoon' een populist (http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=44333) (zo nu en dan klinkt het er bij de 'populistenmensen' ook nog een ondertoon door: zie je wel? onder apartheid was het beter, moet je zien wie 'ze' kiezen)

Beide opties zijn kort door de bocht. Om te beginnen moet iedereen goed begrijpen dat de ANC mensen in het bloed zit. Net zoals veel mensen in Nederland kritiekloos op CDA stemmen (nee, ik ga niets zeggen over bloemetjesjurken) stemmen veel mensen hier automatisch op ANC, en niet geheel zonder reden. Apartheid was niet zomaar een systeem, maar het was de systematische onderdrukking van 40 miljoen mensen door 5 miljoen, er was geen sprake van democratie. Ik moest eraan wennen dat mensen hier vaak zeggen "since the start of democracy" in plaats van "the end of apartheid". Jarenlange onderdrukking creeert een trouwe fanschare. Bovendien: heeft de ANC het slecht gedaan? Nou, ik weet het zo net niet. Zeker, er is corruptie, er is vanalles gaande binnen de partij. Maar of de oppositie dat beter gaat doen op dat vlak weet ik niet. De meest voorkomende vorm van corruptie is dat mensen elkaar binnen de familie baantjes geven. Dat lijkt heel erg, en voor mensen die hierdoor geen baan krijgen door gebrek aan connecties is het ook erg. Maar stel je eens voor: je halve familie heeft geen baan, en jij hebt de mogelijkheid je neef te steunen die anders veel moeite moet doen om te eten. Wat zou jij doen?

Erger is dat de overheid vergunningen geeft aan bedrijven die mensen uitbuiten, zoals chinese fabrieken (loon: R100 per week, minus veertig voor vervoer) of westerse mijnbedrijven die water in de omgeving ondrinkbaar maken en geen lokale arbeiders toelaten (http://www.africafiles.org/article.asp?ID=20528 ) een van de vele voorbeelden. Het probleem is, bleek gisteravond op tv, dat vaak de mensen in de overheid aandeelhouders, oid, geworden zijn van de mijn in kwestie. Alweer: dit gebeurt ook in Nederland (bouwfraude anyone?) maar door de grotere armoede gebeurt het hier vaker. En hoe komt er ook alweer armoede in Afrika? (een van de redenen is te lezen in dit oude artikel http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=10458 ik heb inderdaad wat op de FD pagina gesurft)

Terug naar de verkiezingen. Of liever: naar even voor de verkiezingen. Binnen de ANC rommelt het, MBeki wordt op een gedenkwaardig moment van zijn presidentschap afgeholpen. Depro-Zuma groep won de machtstrijd binnen de partij. De directe aanleiding daarvoor was een uitspraak van de rechter over de zaak Zuma. (waarover zodadelijk meer) De rechter stelde dat een verdere gang van het recht onmogelijk was omdat de overheid zich met de rechtbank bemoeide. Dat werd later bevestigd, en weer ontkent etc. maar Mbeki werd gevraagd af te treden. De eigenlijke oorzaak gaat waarschijnlijk veel dieper. Mbeki had een kleine groep fans om zich heen en had de reputatie dat hij naar niemand anders luisterde. (Zijn aids beleid is een mooi voorbeeld: hij had een groepje 'wetenschappers' om zich heen verzameld die beweerden dat HIV niet tot aids leidt, een werkelijk falend aids beleid) Daarnaast staat hij hier bekend als een "Capitalist". Niet zonder reden ook: de afgelopen jaren is het BNP toegenomen, en de armoede ook. rijke mensen zijn rijker geworden en armen armer. Of dat alleen de schuld is van Mbeki of ook van IMF (die Nederlandse minister Koenders graag wil steunen) en andere wereldwijde organisaties weet ik eigenlijk niet. Mede hierom was hij niet bepaald geliefd bij COSATU, de vakbond die historisch bij ANC hoort, en SACP, South African Communist Party, die een onderdeel is van ANC. Binnen ANC hebben allerlei verschillende actiegroepen een grote stem en Mbeki luisterde niet meer naar hen. Zuma wel, en dat was de reden dat hij de strijd won.

En nu de 'zaak Zuma'. Getrouwd met vier vrouwen, uitgesproken christen (steun van heel veel kerken) Een verkrachtingszaak (die hij won) en een gigantische fraudezaak. De details van de fraudezaak ken ik niet, is te vinden op internet voor wie het wil weten. Maar er zijn in de zaak Zuma twee grote verhaallijnen:
1. Zuma is corrupt, de NPA heeft de aanklachten bekend gemaakt en zie eens: hij gaat het niet eens voor een rechtbank verdedigen (te vinden bij de oppositie en overal buiten SA)
2. Zuma is niet corrupt: zie je wel: de NPA heeft hem niet eens een rechtzaak gegeven, hij heeft niet de kans gekregen zich te verdedigen en is ondertussen al veroordeelt door de pers.
Het punt is dus dat er geen rechtzaak gekomen is en het hangt af van wie je spreekt welke verhaallijn waar is. Bedenk wel dat echt niet alleen onopgeleide mensen op ANC stemden (niet opgeleid in ZA betekent vaak: niet kunnen lezen en schrijven), en niet iedereen die ANC stemde is ook een Zuma fan.

Nu de uitslag: ANC weer een enorme overwinning. Maar minder dan vorige keer. De West Kaap, rond Kaapstad, is nu DA. (48 % van de stemmen) en landelijk scoorde de partij ook een overwinning: van 12 naar 16 %) een vrij grote groep ex ANC mensen gingen naar COPE (7, 4%) Toch heeft de ANC maar 4 % verloren (van 69 naar 65). Hoe kan dat? welnu de oppositie partij in mijn provincie, KwaZulu Natal, kreeg een dreun van 7 naar 4 %. Dat is de IFP. In wezen een conservatieve Zulu Partij met een leider van 86 jaar. In de vorige verkiezingen verloren ze deze provincie nipt. En eerlijk gezegd: IFP heeft vooral onopgeleide stemmen in Zululand. Ze focusten te veel op hun leider. Ze verdienden deze klap.

Wat zeggen we nu van dit alles? Een reactie kwam van een wat oudere Zulu: "The biggest loser is Mbeki and his overseas friends." Hij had het over COPE die beweerd had de helft van ANC te pakken. Mbeki wordt hier gezien als degene die in het westen zo populair is. Vooral bij multinationals en IMF.

En toch ook: ik zag bij de voting station erg inventieve methodes van intimidatie door ANC. Een partij die zo groot is wordt al snel arrogant en denkt dat hij alles kan maken, dat was ook zo tot ze hun 2/3 meerderheid kwijtraakten, wat m.i. heel gezond is.

zo, dit zijn de gedachten die ik heb over de politiek. het is niet een 'echte' update, die schrijf ik later deze week, maar ik hoop dat ik de geliefde lezer een inkijk heb kunnen geven in politiek in SA.

nieuwe foto's

"Mutti" winkel met Zulu schild

ja, dat is een koeiekop. ja, dat kun je eten. Ja, hij werd ter plekke geslacht. Was wel een tikje een smeerboel

Mensen van de Shembe kerk

Een huis in Imbali, die ganzen zijn er niet voor de lol

Ze vroeg mij om erbij te zetten: "poor woman". Kan goed koken! Een dorp bij Albert Falls in de buurt.

over HIV, kip, en armoede

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik voor het laatst een serieus blogbericht geschreven heb. Tijd voor een update. Mijn werk in Ujamaa is nu daadwerkelijk begonnen. Op het moment is mijn 'vaste' baan het doorwerken van een onderzoek van een moslimgeleerde naar HIV in de islam, maar tussendoor ben ik veel meer bezig met andere dingen. Die 'andere' dingen zijn vooral het bezoeken van gemeenschappen rond Pietermaritzburg, interviews doen en bijwonen van allerlei bijeenkomsten. France ken ik inmiddels het best, daar ben ik bij mensen in huis geweest om interviews te doen. Ieder van die mensen was HIV positief of had al aids, natuurlijk zijn veel meer mensen in France seropositief, het ligt tussen de zestig en zeventig procent, maar dit zijn mensen die in hulpgroepen zitten. De omstandigheden van de bewoners verschillen, maar je weet dat mensen arm zijn als je een huis binnenloopt en denkt: "he, dit zijn meer bemiddelden, er zijn meubels." Het is niet ongewoon in deze wijk dat kinderen om de beurt eten. De ene dag het ene kind, de andere dag de andere. Er is een 'creche' waar kinderen overdag blijven als ze niet naar school gaan. Een heel aantal van die kinderen is positief. Veel van hun ouders liggen door hun ziekte de hele dag op bed.
Een situatie was bijzonder slecht. Samen met Xolane, een medewerker van Ujamaa die in de wijk woont, bezocht ik een vrouw die op het eerste gezicht het aardig voor elkaar had, maar had Xolane me gewaarschuwd. Er was een 'tuin' om haar 'huis' met mais en een bananenboom. Maar bij het binnenkomen moest ik mijn best doen niet te diep in te ademen. er stond alleen een bijzonder vuil bed en er lagen kleren in de hoek, er was geen kast of andersoortige meubels. Er liep een kind rond die niet helemaal in orde was. Gelukkig deden we het interview buiten, zittend op jerrycans, er was maar een 'stoel' die bestond uit een restant van een ijzeren frame en een doorgezakte zitting. De vrouw had inmiddels aids en ze had TBC, wat een 'gebruikelijke' combinatie is, al is het mogelijk dat zij geneest van TB. Het punt alleen is dat zij regelmatig de ARV's niet krijgt en de sociale hulp voor haar kind is stopgezet toen het kind niet kon slagen voor school en de psycholoog een brief schreef naar de overheid voor hulp. Dit stinkt natuurlijk naar corruptie, maar zij kan er niets aan doen, ze kent niemand in de overheid. De katholieke kerk helpt haar goed, de leiders van de kerk weten zelfs haar status, maar het ziet er niet goed voor haar uit.
Ondertussen leef ik zelf ook gewoon door op de LTI. Ik eet sinds een paar weken niet meer van de keuken. Dit was vooral omdat zij simpelweg te ongezond kookte. Rijst met bonen is ongeveer even gezond als friet met hamburger van dat bedrijf met die gele m. Ik eet nu samen met drie Venda's, dat is een stam uit het noorden van het land, uit Limpopo. Dat betekent Papha, een soort maispap, met kip, zij het anders gemaakt, pompoenenbladeren, kipingewanden of kippepoten. (ja veel en alles van de kip) Regelmatig voeg ik iets toe van wat ik zelf kan koken wat bijzondere reacties kan ontlokken. Bovendien leer ik een andere manier van koken die ik bij terugkomst graag wil laten zien, mits er kipingewanden te vinden zijn.
Naast dit alles neem ik een boek door met de titel Conversational Zulu for beginners. Het is bijzonder frustrerend dat ik de taal niet spreek. Een tip voor mensen die eraan denken om een tijd naar Afrika te gaan: leer in ieder geval de basis van de lokale taal. Zeker bij de interviews, maar eigenlijk overal, is het erg lastig en mis je veel als je de taal niet spreekt.
Oer taal sprutsen: in tiid lyn kryg ik in Nederlander fan KerkInActie op besite, dy't witte woe hoe't Ujamaa wurke. In beste frou, (ik kin de dakjes net dwaan) mar by har wie in man, Ate, dy't Frysk spruts. Doe kaam ik er efter dat ik it Nederlansk eins net sa bot miste, mar it Frysk al. Ik hie der net op rekkene dat it sa'n yndruk meitsje soe.
Nu, ik heb natuurlijk veel meer te melden, maar ik moet nu weg, naar Ladysmith, waar Ujamaa een project te lopen heeft die Zionist dominee's moet overtuigen om zo nu en dan toch maar eens over armoede, en andere zinvolle onderwerpen, te praten. (kijk maar op wiki wat voor kerk dat is)
ik groet u allen

Friesch Dagblad

In voorbereiding voor de komende blog hier een link naar een artikeltje in het FD, voor de zielepoten buiten Friesland en anderen die het Friesch Dagblad niet lezen:
http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=43755

een paar losse foto's van de cultural day.

Umuntu ngubuntu ngabantu

Het is nu twee, of drie, weken geleden dat ik mijn vorige blog schreef. De afgelopen tijd heb ik veel gezien en meegemaakt, en ik heb nu wat tijd over, zodat ik dacht dat het misschien tijd werd om een korte update te schrijven, met, hopelijk, een paar foto's.
Ik ben nu wel aardig gesetteld in het Lutheran Theological Institute. Ik kom er steeds meer achter dat dit bijna Zuid Afrika in het klein is. studenten van heel erg verschillende lagen van de bevolking zitten hier. Zulu's uit de "deep rural area's" (een van hen heeft me uitgenodigt om mee te komen naar zijn dorp, met wat mazzel gaat dat door) Venda's uit het Noorden van het land, mensen uit Johannesburg etc. etc. (nog zoiets opvallends: de stamculturen zijn springlevend, compleet met voorouders, taal, chiefs sangoma's en de hele ratteplan)
Ik wordt me hier steeds sterker bewust van de lidtekens die de apartheid heeft achtergelaten: ras is belangrijk. Niet per se in termen van 'waarde' maar zeker wel in termen van 'cultuur.' Pietermaritzburg is zelf opgedeeld in verschillende delen. Gisteren kreeg ik een blik in het blanke gedeelte, de supermarkt had evengoed in Nederland kunnen staan. Grote huizen met tuinen, en zo nu en dan een hogerop gekomen zwarte Zuid Afrikaan.
Een paar dagen daarvoor liep ik met Alilaali, een Venda, door een 'bosman' township. "Kind of coloured people" Maar niet hetzelfde als 'coloureds'. Ik begrijp het nog steeds niet, maar de behuizing was ronduit beroerd. Hoewel dit nog lang niet zo slecht is als andere delen van de stad: Sebantu, een 'squattercamp'. Ik ging daar naartoe met Melussi, een Zulu die zelf is opgegroeid in een dergelijke plek, zijn moeder woont er nog steeds. Om daar te komen gingen we met de 'taxi'. Dat houdt in dat een busje klaarstaat die wegrijdt als die vol zit, en dan ook werkelijk: vol. We reden zo naar een plek buiten de stad waar verscholen tussen de bomen de krotten staan die soms wel door 5-10 mesen bewoond wordt. een doordrengende brandlucht kenmerkt deze plek, er is immers geen gas of electriciteit. 'Imagine what this place is like when it rains'. Goeie vraag. Dit was geen plek waar vrolijk schreeuwende kinderen op je af komen, zoals je vaak op foto's ziet. Wat je wel zag waren kinderen zonder kleren aan hun lijf, en rotzooi overal. Niet een bijzonder gezonde omgeving. "These are just people, like them (wijzend naar en villa verderop) but without money." Inderdaad. Deze mensen zijn geen heiligen of criminelen, ze zijn alleen straatarm. En hoe dat komt? Nou, daar schrijf ik later nog wel eens over.
Behalve deze 'wijken' is er natuurlijk ook nog de binnenstad, een heel bijzonder iets in PMB. Luxe meubelzaken staan naast verlopen tweede-derde (etc) - hands kledingzaken. Overal staan kerken, met soms ietwat megalomane namen (universal church of Christ) en soms een verdwaalde moskee. In PMB wonen namelijk ook een grote groep Indiers. In dezelfde straat staat een winkel waar aan de ene kant 'mutti' traditionele zulu medicijnen, en aan de andere kant 'westerse' medicijnen te vinden zijn. Ik twijfel over die Westerse medicijnen ik denk dat ze in Nederland alleen via antroposofische winkels te vinden zijn. Op de straathoek wijst Melusi me op een 'sangoma'
bijzonder
Afgelopen weekend heb ik het genoegen gehad om naar het huwelijk van Solomuzi in Johannesburg te gaan, in een township genaamd "springs". Samen met een man genaamd Graham, van het churchlandprogram was ik de enige blanke. Er was een Rooms Katholieke priester met een Ishoba, normaliter een teken van een Sangoma. ziedaar: een voorbeeld van de mix van Afrikaanse Traditie en Christendom. Die avond sliep ik in Springs bij een gezin. een muur met electrische draden en honden waren er ter bescherming. Niet zonder reden. Van de eigenares van het huis hoorde ik de verhalen over apartheid, criminaliteit en al deze zaken. Haar man was in de keuken van het huis vermoord door tsotsi's (tuig) in 1993. 8 weken later kwam de politie eens kijken, de apartheid was toen nog niet afgeschaft.
Nu de vreemde titelkreet van dit stuk: het betekent "a person is a person because he belongs" of "I am because we are" Dit gemeenschapsdenken heb ik aan den lijve ondervonden. Het is een directe tegenovergestelde van het westerse individualisme, wat ik aan veel mensen hier maar moeilijk kan uitleggen. Het idee dat je je buurman niet kent, de mensen in je straat niet groet vinden ze vreselijk. Misjek stelde een hele goede vraag waar ik dit stuk mee afsluit: "But Jesus told us to love our neighbour as ourselves, how can you love your neighbour like that when you don't know him?"

The Sangoma's will take you!

Nou mensen

Ik ben er dus. Na drie vluchten en heel veel uren wachten op vliegvelden kwam ik maandagavond aan. Amper geslapen in het vliegtuig. In Jo'burg uren gewacht op een klein propellorvliegtuigje. Van 747 naar modal brak, en als ik me niet vergis zat er daadwerkelijk roest op dat ding...
hoe dan ook
Pietermaritzburg was in eerste instantie buizonder 'humid' oftewel vochtige warmte. Ik werd door Sulamusi opgepikt, een medewerker van Ujamaa, met dreadlocks, die deze week gaat trouwen. echt tof. Hij bracht me meteen naar Lutheran Theological Institute, met de mededeling dat ze moeite hadden met de accomodatie. nuja... Daarom werd ik voor twee nachten in een guesthouse gebracht. Een beetje Steve Bikko gevoel. Daarna kon ik eten halen. (rijst of pap van mais, en aeen of andere bonensaus) Enige blanke gozer tussen een heel aantal Zulu's.. (later bleken er ook anderen te zijn, m.n Venda) Maar naast engels is Zulu toch duidelijk de tweede taal. Al verschillende gesprekken over Zulu cultuur gehad. een iemand, ging zover dat hij me vertelde dat ik eigenlijke door de Sangoma's (medicijnmannen van de zulu's) bij hen was gebracht. "Then you will become the great Sangoma of AmaZulu! In fact, it's time namguam, you have to come with me...." (namguam: my friend, engels en Zulu worden hier fanatiek gemixt) iedere morgen en avond is er een kapeldiens ('sochtends om 7:15, en ik heb er nog niet een gemist. Het levensritme is hier anders) De eerste ontmoetingen met de ujamaa team heb ik ook gehad, iemand van hen vertelde me een gruwelverhaal over een van de overvolle ziekenhuizen daar. Ik zeg: daar, want ik zit op de LTI, die op het terrein van de universiteit staat. Een enorm terrein die volgens mij de hele heuvel omslaat. Het is een klein dorp op zich die los staat van de rest van de stad. Geen townships te zien, wel overal muren en prikkeldraad.
Nog een laatst opvallende zaak: de mensen op LTI vinden het om een of andere reden erg belangrijk of ik Luthers ben... heel apart, maar het heeft te maken met de groei van een aantal prosperity en aanverwante pentecostal groepen.
Op dit moment doe ik mee aan een cursus, om er in te komen, waar contextuele bijbellezing wordt geoefend. dwz: Bijbel lezen op een manier die relevant is. Er was een 'theological cafe' met een verhaal van prof de Gruchy, over "Dealing with our own shit." "Theology is religiously thinking about things, In this case, with the Cholera crisis, and the coming lack water supplies in SA, it means religiously thinking about shit."
ohyeah!
Hij refereede naar de sanitaire wetten in het OT. en andere dingen. echt tof.
Nu, ik hoop dat dit leuk leesbaar was, ik houd jullie optodate, of ik doe mijn best, er zijn weinig computers...

(@ Wytz: jawel, er is metal in SA, heel weinig en de meesten hebben er nog nooit van gehoord..)

Eerste bericht, in Nederland

Nou mensen

het is zover.
ik ga zondag
toch echt
Van sommige mensen heb ik een keer of tien afscheid genomen (sorry, ik moest echt nog een keer terug naar Utrecht, de scriptie enzo....) Anderen zien nu misschien pas dat ik wegga. wie weet.
hoe dan ook
voor de laatste keer schrijf ik op wat ik ga doen en waarom, dat lijkt me wel geschikt voor in de eerste blog. Voor sommigen is dit bekend, en kunnen dus dit negeren. Yn it Friesch Dagblad haw ik in ynterfiew dien. Wa dy krante hat kin lêze dat ik dêryn ek noch wat skriuwe sil. Sneon stiet der in ynterfiew mei my yn, wol wat radikaler mei mear kristelijke taal dan ik ornaris brûk, it is ek foar in diel de persepsje fan de ynterfiewer, wat ik ynteressant fûn om te lêzen, sa kom ik dus oer op in journaliste. hoe dan ek
(ja, zo nu en dan zal ik in het fries schrijven, dit was voor niet-friezen niet zo interressant, dus vertaal ik het niet, het gaat over een interview in het Friesch Dagblad)
maar goed
in 3 punten, waarom ga ik weg:
1. Mezelf beter leren kennen, ook in verband met de toekomst, ik weet niet goed wat ik waarom ga doen
2. Ik wil leren wat armoede is, wat het met mensen doet. Armoede zie ik als een onrecht en onze levensstijl in het westen is daar mede debet aan. Bovendien is veel armoede door kolonisatie e.d. ontstaan, alweer het westen.... Ik wil de slachtoffers van ons systeem leren kennen.
3. Dit punt hangt nauw samen met punt 1 en 2: ik wil Jezus leren kennen in deze andere wereld, en daardoor wat het volgen van Jezus voor mij in Nederland betekent.

Dat laatste zal voor veel mensen cryptisch klinken maar hopelijk is het straks voor mij ook duidelijker

een andere veel voorkomende is: wat ga je doen.
nu, ik hoop daar de komende tijd wat nauwkeuriger antwoord op te kunnen geven. Ik ga wonen in Pietermaritzburg, in de buurt van Durban, zoek maar op in wikipedia, Ghandi is er ook geweest....
Daar ga ik vrijwilligerswerk doen in het ujamaa centrum
ik ben een tikje te lui voor een groot en lastige uitleg. dussuh:
http://www.ukzn.ac.za/sorat/ujamaa/default.htm

deze zin pik ik er even uit voor de luie mensen die niet doorklikken
Together we use biblical and theological resources for individual and social transformation.

zo, dat doet het centrum, en ik ga ook een onderzoekje doen. zo kon ik studiepunten en financiering rondkrijgen. Dat zodoende.

nu, dit was dus het eerste bericht en de laatste uit Nederland. Tot ziens allemaal en bedankt voor de mails, brieven, kado's en al de andere dingen de afgelopen weken. Ik vind het erg tof allemaal